sisiw ay pinagmasdam ko sa kanilang pag-inom
nauuhaw, kaya uminom ng tubig o danum
at bukod sa uhaw, marahil sila rin ay gutom
nakatutuwang tingnan habang ang bibig ko'y tikom
unti-unti kong binibidyo ang kanilang buhay
habang sa araw at gabi ako'y nakasubaybay
upang masulat ang paglaki ng mga inakay
na ngayon ay umiinom at kumakaing sabay
ilang beses ko rin naman silang nalitratuhan
at itinula rin ang kanilang bagong tahanan
sila'y mga manok lang ngunit may buhay din naman
at minulan ng sangkahig, sangtukang kasabihan
nawa'y magsilaki silang kumpletong labing-isa
sa mabuting pangangalaga ng kanilang ina
wala sanang mamatay na isa man sa kanila
kaya pakainin ng pampalaki't pampagana
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
O, dilag kong minumutya
O, DILAG KONG MINUMUTYA O, dilag ko't tanging minumutya akong sa labana'y laging handa daanan man ng maraming sigwa buhay ko'y i...
-
PAANO BA TATAPUSIN ANG KWENTO? Munting sanaysay ni Gregorio V. Bituin Jr. Kailangan bang matapos agad ang kwento? Iyan ang tanong ko minsan,...
-
PAG NAG-1-2-3 ANG NAGPAPUTOK NG BARIL madalas ay di nakikilala kung sino ang minulan ng ligaw na balang kumitil sa buhay ng bata o tinamaan ...
-
ANG LIMANG ANAK NI GAT ANDRES BONIFACIO Maikling sanaysay at saliksik ni Gregorio V. Bituin Jr. Ang karaniwang alam natin kay Gat Andres Bon...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento