kahapon, nakatitig muli ako sa kawalan
kailan ba matatapos ang ganitong digmaan
aba'y di na mapakali ang puso ko't isipan
lalo't nakangisi na sa akin si Kamatayan
at ngayon, nakatunganga muli ako sa kisame
kailan ba magwawakas ang pagiging salbahe
at katiwalian nitong trapong di nagsisilbi
sa bayan kundi sa sariling bulsa't sa sarili
bukas kaya, aakyat ako't tutulay sa ulap
bakasakaling marating ko ang pinapangarap
kung maalimpungatan, mawala ng isang iglap
ang hinehele ng diwa't puso kong nangungusap
matatapos din ang paghihirap, magtatapos din
ayon nga kay Kamatayan, kung ako ang palarin
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Di lang ulan ang sanhi ng baha
DI LANG ULAN ANG SANHI NG BAHA natanto ko ang katotohanang di lang pala sa dami ng ulan kaya nagbabaha sa lansangan kundi barado na ang daan...
-
PUSANG KUMAKAIN NG HALAMAN nabidyuhan ni misis si alaga naroong kumakain ng halaman buti't nakunan niya iyong sadya na di ko naman natit... -
TULA SA IKA-232 KAARAWAN NI GAT FRANCISCO BALAGTAS (Abril 2, 1788 – Pebrero 20, 1862) M akatang Balagtas, / tunay na dakila A t is... -
PABAHAY kayraming nakatenggang tahanan habang kayraming walang tirahan bakit ba ganyan? anong dahilan? karapatan ba'y pinabayaan? mga ta...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento